Hollandse werktijden en airco

Hallo allemaal,

Hier weer even een verslagje van mij. Ik denk dat het een korte wordt, want we hebben (nog) niet heel veel beleefd deze week. We zijn trouwens op de helft van onze stage! De tijd gaat echt snel, zeker als je bedenkt dat we eigenlijk 4-5 weken echt bezig zijn. We zijn dus begonnen met het analyseren van de gegevens en het werk schiet al aardig op. Gelukkig komt er wel uit dat er nog wel wat verbeteringen of aanpassingen mogelijk zijn. Dus zijn we hier niet voor niks! Omdat we nu alleen naar kantoor hoeven mogen we wat later beginnen, om half 9 lekker Hollandse tijden. Maar je bent gewoon lachend om 6 uur al wakker omdat de buurman begint te timmeren, de muziek aangaat of er tot boeddha wordt gebeden (keiharde zangerig gemekker door boxen heen). Maar dat hoort er allemaal bij. Vaak is het te heet om lang te blijven liggen dus ik snap wel dat de mensen vroeg opstaan. Wat dat betreft hebben we wel een heel vast schema met genoeg slaap en genoeg tijd om films te kijken, wat weer resulteert in een stiekeme beroemdheid crush voor Russel Crowe (die man is echt sexy zucht) .
Ik merk wel sinds deze week dat ik iets te veel energie heb, en dat moeilijk kan uiten. Daarom ga ik maar beginnen (en hopelijk eindigen) met een buikspier evenement, waarbij je een maand lang je buik gaat trainen. Wie weet kom ik dan niet alleen een maatje slanker, maar ook afgetraind thuis. Dat is natuurlijk altijd mooi meegenomen!
We gaan gelukkig dit weekeind naar Phnom pen om wat musea te bezoeken, het paleis en wat markten. We hoopten dat we met de baas naar de killingfields konden gaan, maar die kan niet dus dat moet dan nog maar even wachten. Maar om even wat actiefs te doen is wel goed voor ons. En cultuur snuiven is altijd goed. Het bezoek van mijn moeder en broertje komt ook steeds dichterbij! Heb er echt heel erg veel zin in. Volgende week komt een collega van Agriterra langs in Cambodja, dus dat is ook gezellig!
En zowaar werden wij (het kantoor) gisteren verrast met een bezoek van een Keniaan. We zijn tegenwoordig al zo ingeburgerd in Svay Rieng dat we bij elke buitenlander een verbaasd Cambodjaans gezicht trekken. Want ja we zijn de enige Baran in de neigborhood, dus je moet wel even checken dat het niet te druk wordt. Dan verliezen we straks nog onze exclusieviteit in de stad. Nou nu wel weer genoeg onzin gekletst, we moeten natuurlijk niet naast onze schoenen gaan lopen en denken dat we als blanke een uitzonderingspositie hebben. Want dat is gelukkig niet zo. Al worden we soms wel afgezet op de markt (maarja dan hadden we maar niet blond en bruin haar moeten hebben denk ik dan. Je moet er iets voor over hebben).

Mmm ik ben wel in een wat sarcastische bui merk ik. Maar maak jullie maar geen zorgen, want ik vind Cambodja nog steeds leuker worden en voel me echt thuis in ons huisje en met de mensen en de gebruiken hier. Ik heb me al in een lange tijd niet zo lekker in me vel gevoeld als nu (al hoort daar ook een enorme emotieschommeling bij, vast hormonen en gebrek aan chocolade). Misschien omdat ik juist teveel energie heb wil ik weer lekker dingen gaan doen. Ik heb ook al echt zin in mijn minor, naar Wageningen, weer een nieuw avontuur. En dat ik eindelijk het sporten weer kan oppakken! Dansen, Yoga ( Lianne en ik willen Hot Yoga gaan doen, klinkt goed niet?) pilates, boxen, zwemmen, veel te veel keuze haha

Het enige waar ik wel echt gek van word zijn de vleermuizen die in de muren wonen. In de tijd dat we onze trip naar Sihanoukville hebben gedaan is de familie volgens mij verdriedubbeld. En dat resulteert in familiale ruzietjes, vechtpartijen en veel gegraaf en gepiep. Wie weet hebben ze wel een soort killingspray (dat hebben ze hier voor alles) waardoor die beesten doodgaan. Maarja dan zullen ze vast gaan rotten in de muur en dat stinkt dan weer heel erg. Misschien kan ik beter op zoek gaan naar goede oordopjes, is vast een stuk milieu vriendelijker en effectiever.

Lieve groetjes!
Elske