Part four: the north en terug naar huis - Reisverslag uit Svay Riĕng, Cambodja van Elske Moring - WaarBenJij.nu Part four: the north en terug naar huis - Reisverslag uit Svay Riĕng, Cambodja van Elske Moring - WaarBenJij.nu

Part four: the north en terug naar huis

Door: Elske

Blijf op de hoogte en volg Elske

11 Augustus 2014 | Cambodja, Svay Riĕng

Hallo allemaal

Hier alweer mijn laatste verslag over Vietnam. De laatste paar dagen zijn echt veel te snel gegaan. We zitten alweer op de terugreis. Maar ik schrijf het verslag vanuit China, want we hebben hier een overstap van ruim 8 uur. Gelukkig zijn we naar een (heel luxe) hotel gebracht op de kosten van de maatschappij en hebben we al heerlijk in bad gezeten en zijn we lekker aan het relaxen tot de volgende vlucht gaat. De vlucht naar huis alweer!
Maar we hebben nog echt het mooiste stukje van Vietnam mogen zien denk ik. Na de aankomst met de trein van Hue wilden we maar een nachtje slapen in Hanoi en de volgende dag meteen naar Sapa. Maar die avond lukte het hotel regelen in Yen Bai niet helemaal en eigenlijk was ik de dag daarna nog veel te moe om verder te reizen. Dus hebben we lekker een rustdagje gehouden, lekker uitgeslapen, een rondje in Hanoi gelopen en lekker gegeten. Het hostel had heel erg lief geholpen met het vinden van een hotel en uitgerust gingen we op pad! Hanoi is echt CHAOS! Waar Ho Chi Minh een overzichtelijk wegenstelsel heeft is er in Hanoi helemaal niks van te begrijpen. We waren verkeerd gereden en moesten keren, maar alles is een richting verkeer. Uiteindelijk zijn we via allemaal kleine straatjes en steegjes in een heel verkeerd gedeelte van de stad beland. Gelukkig was er een man die ons wel even op pad zou helpen naar het station. Waren we daar aangekomen moest hij geld hebben. Dat is opzich wel begrijpelijk dus hadden we hem wat gegeven. Was het ook niet genoeg en veranderde de aardige hulpzame meneer in een chagrijnige botte man. Naja zo zijn we er wel meer tegen gekomen. Uiteindelijk waren we op pad waarbij we nog bijna in een ongeluk waren beland. Maar uiteindelijk reden we de stad uit en waren we op weg! Het aangeven van naamborden is hier nog best lastig en zijn we uiteindelijk met een grote omweg toch in het stadje uitgekomen waar we moesten komen. Onderweg hadden we nog gestopt bij een vrouwtje om wat te drinken en die had een paar ratten als huisdier (ielll). Ze roken hier ook allemaal waterpijp en komen er allemaal mannetjes naar de cafeetjes om in het middaguur een pijp te roken. Toen we er bijna waren en weer een stop inlaste was er een man die echt heel erg geinterreseerd was in onze kaart. Hij vroeg allemaal dingen, maar allemaal in het vietnamees waar we niks van snapten maar met de kaart konden we toch een beetje communiceren haha. De mensen zijn buiten de grote steden echt ontzettend aardig en ook heel nieuwsgierig. Dat is wel echt leuk!
Maar uiteindelijk dus bij het hotel aangekomen. Met google translate kom je gelukkig een heel eind en hebben we (veel te dure) kip gegeten en een massage gehad (voor mij een van de slechtste, voor bert een van de beste haha). De airco was helaas stuk en het was ondragelijk heet dus zijn we savonds nog van kamer verhuist (met koelkast en al haha). De volgende ochtend nog even een bakkertje gezocht en toen op weg naar Sapa! Vanaf hier werd de weg echt een stuk mooier. We reden langs een rivier door de heuvels langs kleine dorpjes. Het regende in de ochtend heel erg en zou de hele dag blijven regenen maar we hebben echt een super mooie dag gehad!
Ik had ook nog een mega blunder. Ik zou beginnen met rijden op de motor. Maar net toen Bert wilde opstappen werd ik aangevallen door een vet grote vlinder (echt heel groot) waardoor ik me evenwicht verloor en bijna met de motor en al omviel. Omdat dit te zwaar was voor me rug heb ik verder niet meer gereden (zeker na Sapa niet meer, want toen waren onze tassen ook een stuk zwaarder). Dus Bert heeft verder gereden. Wel heel erg jammer maar wel beter voor me rug (en het rij tempo?) Gelukkig kon ik zo wel extra genieten van het uitzicht en dat heb ik zeker gedaan! Langs de route kwamen we ook allemaal bedrijfjes tegen die dunne houten platen aan het drogen waren waarschijnlijk voor het maken van triplex planken. Was best leuk om te zien haha. Uiteindelijk kwamen we aan bij (volgens mij) Lao Cai, waar de grensovergang naar China is. We hebben daar even lekker op de promenade een broodje gegeten en genoten van het uitzicht. Achter de stad resen de bergen die de grens vormen. We hoefden nog maar een klein stukje naar Sapa maar wat een weg! Slingerweggetjes door de bergen met watervallen praktisch overal waar je kijkt. En zodra je het dal inkijkt alleen maar groene glinsterende rijstvelden! Prachtig! Je merkte ook meteen dat je in het gebied van de berg volkeren kwam door de mannen en vrouwen in hun traditionele kledij. En uiteindelijk kwamen we dan in Sapa. Alleen bleek het hotel onvindbaar. We waren moe want het was een lange reis geweest en vroegen de weg aan wat locals. Helaas waren die alleen maar er op uit om dingen te verkopen. Uiteindelijk wezen een aantal dames ons de weg waarna ze ons volgde naar het hotel en veranderde in feeksen. We moesten hoe dan ook iets van ze komen en ze zeiden het zo zeurderig en zondereen glimlachje. Daar kan ik echt niet tegen. Dus zijn we snel gaan douchen en lekker gegeten en vroeg naar bedje gegaan. De dag daarop zijn we in Sapa gebleven en hebben we een tocht gemaakt rondom Sapa. Je kon een mooi rondje rijden maar wij hebben die weg niet gevonden. Maar wel weer een weg die maar liefste meerdere doodlopende eindes kent. Maar we hebben genoten van al het mooie van Sapa. We zaten in een leuk hotel met een super aardige jongen die ons heel erg goed heeft geholpen met het vinden van een hotel op de weg terug van Sapa naar Hanoi. We wilden een andere route rijden maar konden zelf geen hotels vinden of bellen vanwege de taalbarriere. Gelukkig had hij een vriend die in Tu Le werkt dus zijn we de dag erop naar Tu Le gereden.
En dit is echt het ALLERMOOISTE stukje van Vietnam. Je rijdt een stukje door het nationaal park waar je door de groenste bergen heenrijdt en de mooiste watervallen tegen komt. En geen kip op de weg, alleen drie brommers die de meest grote en lelijke vazen vervoerde. Was wel leuk om daar achteraan te rijden. Daarna zak je een stukje en rij je door de dalen heen waarna je weer stijgt en echt door kleine traditionele dorpjes komt. De weg zelf was fantastisch op 10 km na. We volgende de hele tijd een rivier waar allemaal rijstvelden en theeplantages op de bergzijdes stonden. Er waren ook een aantal grote waterprojecten aan deze rivier. We zijn meerdere waterkrachtcentrales en dammen tegen gekomen en het was echt gaaf om zulke projecten in zon afgelegen plek te zien. En volgens mij hebben we ook weer een paar goudzoekers gezien. Uiteindelijk kwam het stadje in zicht. Het was een plaatje. We kwamen van boven af en het was een klein dorpje met huisjes met rode daken en rijstvelden en buffels eromheen. Echt super vet! Het hotel was echt een verrassing. Super netjes en schoon en goedkoop! We hebben echt van deze dag genoten. Wat een prachtig gebied. Weinig mensen doen deze route maar het is echt een aanrader!
De volgende ochtend was het alweer de laatste dag op de motor. We moesten ruim 250 km (wat echt veel is op een deze motor en door de bergen). Tijdens het ontbijt hebben we nog een privé concert gekregen van een schot en twee Vietnamezen die aan het rond touren en muziek maken zijn. Zo hebben we de regen afgewacht en uiteindelijk konden weg op weg. We waren de echte bergen al wel uit, maar toch hebben we nog een aantal flinke heuvels en kleine bergen beklommen. Wederom weer slingeren door het landschap heen en weer een rivier volgen. Die trouwens helder begon maar uiteindelijk door een modderige zijstroom veranderde in een rode brij. Alle rivieren komen uiteindelijk in de rode rivier delta terecht, die vanwege de rode kleur van het water zo heet. Wat een boel rijstvelden kom je tegen. Echt super mooi! We waren nog een klein beetje verdwaald maar uiteindelijk kwamen we weer aan in Hanoi. We zaten nu in een ander hotel waar we een mega vriendelijke (weliswaar wat overdreven) welkom kregen en een super leuke kamer met mega groot bed. Kon je makkelijk met 4 personen in slapen haha. We wilden de volgende dag meteen door naar Halong Bay, het laatste stukje van onze trip. Savonds de motor ingeleverd wat wel een beetje gek was. Zo rij je er eigenlijk elke dag op en moet je elke keer je eigen plan bedenken en zo is die ineens weer weg. Maar het was een super motor met een super service. Dus wil je er eentje kopen/huren Saigon Minsk moet je wezen haha. Die avond lekker gegeten in een leuk restaurantje met allemaal kleine kamertjes en veel te veel mensen, maar wel leuk haha. De volgende ochtend gingen we op weg naar Halong Bay.
We hadden een drie daagse tour geboekt waarbij je een nacht aan boord sliep en een nacht op Cat Ba eiland. Halong Bay is een van de 7 natuur wonderen en dat wilden we natuurlijk wel even bekijken. Het is ook heel touristisch en dat is meestal niet echt ons ding haha. Dit was onze eerste georganiseerde tour en we dachten dat het wel even lekker was om niet zelf iets hoeven te bedenken. Maar al gauw kwamen we erachter dat het toch niet echt ons ding is haha. De eerste dag scheen de zon gelukkig en hebben we gekanood (samen met 50 andere mensen, lekker origineel haha) en een grot bekeken waarbij de ‘natuurlijke figuren’ interessanter zijn dan de herkomst van de grot. Zodra ik er iets over vroeg werd ik door de gids genegeerd. Het was zowiezo een beetje een raar mannetje. Gelukkig was het eten wel heel erg lekker. Savonds lekker genoten met een biertje (Bert) en een paar cocktails (Elske). Helaas ging ik er niet beter van spelen met het 10 fasen spel en werd alweer ingemaakt door Bert. We hebben nog met een groep spanjaarden Uno gespeeld (heerlijk al dat spaans om je heen). We hadden echt een leuke avond en zijn uiteindelijk heerlijk gaan slapen. Totdat het begon te regenen en we erachter kwamen dat het dak van onze hut (en de andere) niet helemaal waterdicht was. Gelukkig werd het bed niet nat. Na een vroeg ontbijt werden we overgedragen aan een andere boot en gelukkig een andere gids, die wel uitlegde wat de bedoeling was. Zo gingen we op pad naar Cat Ba eiland, nog steeds in de regen. We gingen daar een kleine hike doen naar een top van een berg. Het was een leuke klim en precies lang genoeg voor me rug. Wel regende het de hele tijd, maar het uitzicht was het echt wel waard. Een grote groene zee van heuvels en bos en planten en bomen. Er komen ook een speciale apensoort voor, maar die hebben we niet gezien. Daarna door naar het hotel (weer een hele fijne kamer) en heerlijk gedoucht. Smiddags nog een boottocht gemaakt naar monkey eiland waar inderdaad echt apen waren (maar of die daar voor het toerisme zijn gebracht is mij een vraagteken). Brutaal zijn ze wel en bier, chips en ander drinken is niet veilig. Je kon naar boven klimmen of zwemmen maar wij hebben lekker heerlijke kopjes oploskoffie gedronken en genoten van een kleine wandeling en het uitzicht. Weer lekker gegeten maar we waren best moe door de korte nacht op het schip en hebben lekker spelletjes op de kamer gespeeld en vroeg geslapen in het heerlijke bed. We moesten weer vroeg op om te ontbijten en weer aan boord te gaan. Daar kregen we nog een kookles (wedstrijdje wie het snelste en beste een loempia kon maken, ik verloor haha) en hebben we lekker aan boord gekletst met een Nederlands meisje Danielle die ook naar Wageningen gaat. Daarna weer met de bus naar Hanoi waar we werden afgezet bij het hotel. Daar was alleen een probleempje.
We hadden gereserveerd samen met nog twee stellen. Maar er was een groep Amerikanen die zouden uitchecken maar dit niet konden omdat twee reisgenootjes de avond ervoor tijdens het stappen zijn kwijtgeraakt. 17 jaar zijn ze. Ben benieuwd waar die terecht zijn gekomen. In ieder geval mochten we voor dezelfde prijs naar een zusteronderneming wat een drie sterren hotel bleek te zijn. Dit merk je vooral aan het ontbijt en de inrichting van de badkamer. Maar het was prima en we hebben er heerlijk twee nachten mogen slapen.
De laatste dag hebben we geshopt. Alleen kwamen we eerst uit in een winkelcentrum waar ze alleen maar winkels als Louis Vuitton e.d. hebben. Niet helemaal ons ding dus gingen we naar een andere. Maar dat was het ook niet helemaal. Uiteindelijk in een leuk straatje nog wat laatste souvenirs gekocht en de allerleukste Vietnam t-shirts die er bestaan haha. Weer lekker gegeten in het leuke restaurantje en dat was alweer onze laatste avond helaas. Maar heb stiekem best wel weer zin om naar huis te gaan. Zeker na Halong Bay, wat gewoon niet zo vet was als de rest van de trip. Maar wel heel erg mooi hoor.
Maar nu dus naar huis. Na drie maanden Cambodja en een maand Vietnam zit het erop. Ik heb het echt geweldig gehad. In Cambodja heb ik een kijkje kunnen nemen in het echte leven van Cambodja en hopelijk kunnen helpen aan een betere toekomst. De mensen daar zijn ontzettend aardig, de cultuur is mooi en mysterieus, maar soms ook niet echt duidelijk. Maar de glimlachen van de mensen maken alles goed! Ik heb daar ook heerlijk genoten van zon zee en strand in Sihanouville en andere mooie plekjes zoals Kampot en Kratie. Dat we de Ankhor tempels hebben gezien is ook heel erg bijzonder. Maar het wonen en werken op een niet touristische plek was een geweldige uitdaging!
Vietnam heb ik daarintegen qua cultuur niet goed kunnen leren kennen. Misschien omdat het niet een heel duidelijke cultuur heeft? Dat klinkt niet helemaal goed maar ik bedoel ermee dat de grote steden westers zijn, net zoals de touristische plekken zoals Hoi An, Sapa en Halong Bay. Door de trip op de motor hebben we ook Buon Ma Thout, Pleiku en Kham Duc en natuurlijk Tu Le en Yen Bai. Maar Vietnam is meer ontwikkeld, minder arm. De mensen zijn nieuwschieriger en proberen meer te communiceren (ze beginnen in ieder geval gewoon te praten). In de steden zijn de mensen sneller onvriendelijk en willen ze wat van je. Ze hebben van nature een soort trotsheid over zich heen wat ik wel bewonder. De taal en schrift zijn beter te begrijpen dan het Khmer. Maar vooral heb ik gewoon heel erg genoten van de wegen en de natuur. Wat veel mooie plekken hebben we gezien. De motor was fantastisch en ookal regende het veel, we hebben ook veel zon gehad. Er zijn trouwens minder fabrieken dan ik had gedacht. Praktisch alles wordt in Vietnan gemaakt, maar we zijn al die fabrieken niet tegen gekomen… Maar het was gewoon fantastisch en ben blij dat ik dit samen met Bert heb kunnen zien. Dit smaakt zeker naar meer!
Maar de landen zelf kun je eigenlijk niet vergelijken. Daarvoor is de cultuur, de natuur, de houding van de mensen en de economische situatie te verschillend. Het enige wat overeenkomt zijn de hoeveel heden rijst, stokjes, buffels (wat een geweldige dieren) en het getoeter van de veel te veel brommers en scooters die rondrijden.
Ik ben benieuwd waarvandaan mijn volgende verslag gaat komen. Zeker weet ik nu dat het me fantastisch lijkt om projecten in het buitenland te gaan doen. Ik vind het leuk om samen te werken en je door een andere cultuur, taalbarriere en verschil in kennis en aanwezigheid van kennis te worstelen en toch een mooi resultaat neer te zetten. Ik wil Azië zeker beter leren kennen al ligt mijn hart nog steeds meer bij zuid Amerika. Gelukkig zijn er nog meer werelddelen die ontdekt moeten worden! Straks begint mijn Minor en Master international Land and Water management, en de naam zegt het al; Internationaal!
Dus tot de volgende keer!

Liefs
Elske

  • 11 Augustus 2014 - 12:29

    Oma Karin:

    Genoten heb ik lieve Elske van al je verhalen. Vanmorgen je weer welkom geknuffeld op Schiphol.
    Je hebt nu nog een hoop te doen voor dat je weer gaat studeren, maar geniet nog maar even na van alles.
    Het is een prachtige herinnering voor de rest van je leven. X oma

  • 13 Augustus 2014 - 13:21

    Wilma:

    Daar sluit ik me helemaal bij aan oma Karin!!!!!!

  • 23 Juni 2015 - 08:06

    Johanna:

    Hallo Elske,

    Wat ontzettend stoer wat jij allemaal doet en beleefd, was je aan het zoeken op internet en toen vond ik dit.
    Hoe gaat het met je ouders?
    Wil graag contact maar weet hun telefoonnummer niet meer

    Johanna

  • 23 Juni 2015 - 08:21

    Elske:

    Hoi Johanna,

    Je kunt mama wel vinden op facebook? Anders kun je haar mailen vissertsjitske@hotmail.com. Ik plaats hier liever geen telefoonnummer ;)

    Groetjes Elske

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Elske

Vrolijke land en water manager die graag wat van de wereld ziet!

Actief sinds 04 Okt. 2010
Verslag gelezen: 3357
Totaal aantal bezoekers 44598

Voorgaande reizen:

28 Mei 2016 - 28 Mei 2016

Study & traveling South of Europe!

14 April 2014 - 04 Augustus 2014

Stage in Cambodja & roadtrip door Vietnam

04 November 2010 - 06 Mei 2011

Mijn eerste reis... Zuid Amerika, here i come

Landen bezocht: