Phnom Penh

Hoi allemaal,

Hier alweer een verslag, jullie worden maar verwent haha. We zijn afgelopen weekeind naar Phnom Penh geweest en het was echt ontzettend leuk! Vrijdag hadden we er al helemaal zin in en rond half 6 werden we door collega's afgezet op de plek waar de bussen (hopelijk) zouden stoppen. Er stonden nog 3 meisjes en een jongen te wachten. Maar er was geen bus. Wel heel veel kleine volgepakte busjes en vrachtwagens vol half levende varkens, die af en toe een opleving kregen en dan krijsten zoals alleen varkens dat kunnen. Maar er was dus geen bus, maar ineens stopte er wel een taxi. We mochten op de voorstoel en dat zat best prima, beter dan met zijn vieren op de achterbank. Maar er moest nog iemand bij en die kroop gezellig bij de chauffeur op schoot. Dus uiteindelijk een taxi volgeladen en hop naar Phnom Penh! Onderweg kwamen we nog een brommer tegen die kuikens vervoerden, maar er zat een gat in de mand. Dus de kuikens vielen eruit en ik denk dat er daarna ook wel een paar zijn aangereden. Maar voor de bewoners dus gratis kuikens. Het klinkt een beetje cru, maar het aanzicht van die varkens en kuikens op transport vind ik wel sneu, maar als ik dan bedenk dat dit dieren zijn die wel de hele dag buiten kunnen rondlopen en volgens mij goed worden behandeld, gewoon voedsel krijgen en niet volgestopt worden met hormonen, vind ik het een betere manier om met dieren om te gaan dan in Nederland. Ook daar worden beesten in kleine hokjes gepropt voor transport. Maar goed, het gekrijs is nog wel iets wat je niet heel snel vergeet. Maar nadat we de jongen met de kuikens hadden laten stoppen reden we door. De chauffeur reed prima, ookal moest hij zijn stoel delen. En na ruim 2 uur kwamen we aan in de hoofdstad. We werden ergens bij een markt eruit gezet (denk de centrale markt) en gelukkig konden we met de tuk tuk naar het hostel. De man wist alleen niet zo goed de weg dus hebben we een gratis sightseeing rondje meegekregen. Ik vind de steden in het donker er altijd anders uitzien dan overdag en ik kom dan ook liever overdag aan in een stad. Als je een beetje weet hoe het eruit ziet dan lijkt het wat minder eng in de avond. Nadat we het hostel hadden gevonden zijn we naar de nacht markt geweest. Hier een beetje rondgelopen en lekker wat gegeten. We waren aardig gaar van de dag dus nadat de markt sloot zijn we terug gegaan.

Zaterdag hebben we een beetje uitgeslapen en zijn we lekker op pad gegaan! Na een ontbijt van tosti zijn we lopend naar Tuol Sleng geweest. Iedereen verklaarde ons voor gek maar het was juist fijn om even lekker te wandelen. Tuol Sleng is het genocide museum van de Khmer Rouge periode. En dat vond ik wel heel erg indrukwekkend. Het was vroeger een school, maar nadat Pol Pot aan de macht kwam is iedereen de stad uitgejaagd en is deze school omgebouwd tot gevangenis S21. Hier werden alle vijanden van de Khmer Rouge heen gebracht voor 'ondervraging', maar vooral voor marteling. De mensen die hier heen werden gebracht werden verdacht van spionage en samenwerking met de CIA of KGB. Uit verklaringen die je daar kon lezen wisten de mensen vaak niet eens wat dat was. Maar ze werden net zolang gemarteld en uitgehongerd totdat ze alles zeiden wat de leiders wilden horen. En dan werden ze vermoord. Hieronder staan de kampregels en dat spreekt voor zich denk ik.

1. You must answer accordingly to my question. Don’t turn them away.
2. Don’t try to hide the facts by making pretexts this and that, you are strictly prohibited to contest me.
3. Don’t be a fool for you are a chap who dare to thwart the revolution.
4. You must immediately answer my questions without wasting time to reflect.
5. Don’t tell me either about your immoralities or the essence of the revolution.
6. While getting lashes or electrification you must not cry at all.
7. Do nothing, sit still and wait for my orders. If there is no order, keep quiet. When I ask you to do something, you must do it right away without protesting.
8. Don’t make pretext about Kampuchea Krom in order to hide your secret or traitor.
9. If you don’t follow all the above rules, you shall get many lashes of electric wire.
10. If you disobey any point of my regulations you shall get either ten lashes or five shocks of electric discharge.

Van alle gevangenen zijn er foto's gemaakt en die hingen in het eerste blok, samen met tekeningen van martelingen en bedden met handboeien er nog aan. Sommigen kunnen nog lachen op de foto maar ik vond het heel indrukwekkend. Een foto is me heel erg bij gebleven. Een jongen zit op de voorgrond en op de achtergrond zie je overal uitgemergelde lichamen liggen zo opgehokt dat ze bijna niet konden bewegen. Maar vooral de blik van die jongen was indrukwekkend. Een soort leegte met overgave maar ook nog steeds met een soort van verzet. Krijg er nog weer kippenvel van als ik er aan denk.
Het volgende blok waren gevangenissen, de begaande grond had betonnen hokken en boven waren het houten hokken. Er zat een gat in de muur waar denk ik de ontlasting doorheen moest. Verder was er niks, behalve dan de handboeien. Op een plek was nog een rode vlek te zien. Of dit nou bloed of roest is, het spreekt genoeg voor de verbeelding.
Het laatste blok gaf informatie en getuigenverklaringen. meer dan 20.000 mensen zijn er vermoord. Toen Phnom Penh werd bevrijd waren er 12 gevangenen over. Op het terrein zaten twee overlevenden, die hun verhaal verkochten aan de toeristen die dat wilden. Oude mannen zijn het geworden maar ze zijn tenminste oud geworden. Al weten ze zelf niet waarom en komen ze nooit meer van hun nachtmerries af. Volgens mij is in 2004 de toenmalige leider 'Duch' veroordeeld voor zijn misdaden. Pol Pot was al in 1998 overleden en heeft dus niet terecht gestaan voor zijn misdaden.
Het was echt heel indrukwekkend en beangstigend, want dit is nu ruim 40 jaar geleden gebeurd. Je zou denken dat na de 2e wereld oorlog er wel beter wordt opgelet en er meer word bemoeid met dit soort regime overnames. Wat zal er nog meer komen? Heeft men eindelijk geleerd van de geschiedenis? Of zal het zich gewoon weer herhalen? Ik ben erg benieuwd.

Na dit bezoek waren we wel toe aan iets luchtigs en besloten we maar om te gaan shoppen. We zijn naar de Russische markt geweest waar inderdaad heel erg veel te koop is. We zijn zelfs opgezette krokodillen tegen gekomen (en de bijbehorende riemen en portemonnees). Verder heel erg veel bling bling sieraden, daar zijn ze hier gek op, kleding, souvenirs, huis en keuken spullen en voedsel. Omdat het heel erg regende waren we we blij om onder een dak te zitten. We hebben wat inkopen gedaan en zijn toen met de tuk tuk naar de andere kant van het centrum gebracht en zijn we naar Wat Phnom geweest. Volgens de legende vind een rijke weduwe een boom met daarin 4 Boeddha beelden. De vrouw zette deze beelden op een verhoogde heuvel en samen met de andere bewoners beschermden ze deze en konden ze er bidden. We hadden eigenlijk een hoge heuvel verwacht, maar dat was niet zo. We zijn in de tempel geweest en hebben buiten wat rondgelopen. Ik vond vooral mooi om te zien dat op de voorgrond een oude tempel staan en op de achtergrond de nieuwe wolkenkrabbers verreizen.
Phnom Penh is een stad in beweging en dat merk je wel. Het is overal druk en de stad is heel levendig. Ik vond dat wel echt even leuk om te zien, zeker omdat het zo anders is dan het rustige Svay Rieng.
We gingen terug wandelen naar het hostel en kwamen een schattig roze cafeetje tegen die het cupcake cafe heet. Daar moesten we natuurlijk even naar binnen en Janneke was helemaal gelukkig met haar cupcake. Ik had een lekker vullende frappecino mmm.
In de middag, moe na het lopen hebben we ons getrakteerd op een massage. We namen een thaise massage met voet reflexie. Ik had een meisje die goed sterk was en wederom weer lekker aan het schoppen en kneden was. Ik vond het echt heerlijk. Die van Janneke had er helaas wat minder kaas van gegeten en viel het nogal tegen. Na de massage zijn we lekker uit eten geweest. Ik had heerlijke rijstsoep en Janneke haar zweedse ballentjes. Dus we waren beide blij. Ben nog wel geprikt door een rare tor, waardoor ik het hele terras bij elkaar gilde. Ach ja je moet toch wat haha. Daarna nog een rondje gelopen om nog een drankje te gaan doen. We kwamen uit in de 'hoerenstraat'. Een straat met alleen maar barretjes met gewillige jonge Cambodjaanse dames en oude blanken mannen. Eigenlijk heel misselijkmakend om te zien en heel erg typisch. Uiteindelijk zijn we niet op stap geweest want de volgende ochtend moesten we er al om half 5 uit voor de zonsopgang op de Mekong.
Om 5 uur waren we bij de boot en het werd al een beetje licht. De schippers zagen er nogal slaperig uit. Maar we hadden de boot voor onszelf en we zagen de stad langzaam ontwaken. Vooral veel sporters kwamen we tegen. Om 5 uur is het natuurlijk nog niet zo heet en is het beter om te sporten. Daar heb ik wel respect voor, op zondagochtend om 5 uur 's ochtends een rondje hard te lopen. We voeren verder en kwamen een aantal vissersboten tegen. We voeren naar de andere kant waar een klein drijvend dorp was, maar wat vooral heel erg armoedig en vervuild eruit zag. Op de achtergrond was een mooie christelijke kerk te zien, die nogal afstak tegen het dorp. Weer een van de typische tegenstrijdigheden hier. Omdat we toch maar met zijn tweeën waren nog een gekke fotoshoot gehouden terwijl een van de schippers lekker voor op het dek lag te slapen. Rond 7 uur waren we weer terug in het hostel waar we gingen ontbijten. We wilden nog naar het paleis en om 8 uur stonden we bij de ingang. Het paleis is nogal groot en goud, je mag alleen bijna nergens naar binnen. De tuinen en muurschilderingen zijn erg mooi. Alleen zijn sommige stukken weg geplamuurd. Vraag ik me toch af of ze iets niet willen laten zien of dat het vanwege restauratie is. Het vertelde in ieder geval een verhaal met heel erg veel Boeddha's. We dachten ook een smurf te zien, maar ook dat was een Boeddha. Het was al snel weer onbeschrijfelijk heet. Rond 11 uur waren we weer terug en besloten naar het busstation te gaan. We waren nogal moe door de korte nacht en het was echt heel erg heet. We hadden nog even inkopen gedaan bij de lucky market (westerse supermarkt) en nog garnalen gekocht op de gewone markt. En toen was het wachten op de bus. Rond 5 uur waren we weer in Svay Rieng. We waren moe en vies en we wilden snel naar huis. We gingen eerst nog even langs de baas om hallo te zeggen en de laptops te halen. En toen kwamen we erachter dat we de boodschappen waren vergeten in de bus. Daar gingen onze potjes pindakaas en bruine broodjes. En het belangrijkste de chocolade! We denken wel dat de tassen snel ontdekt zullen worden, want ik gok dat de gamba's niet heel lang goed blijven.
Toen snel naar huis en een (helaas) warme douche genomen en lekker op tijd ons bedje ingekropen met een filmpje.

Het was echt een leuk weekeind waarbij we weer wat meer hebben geleerd over de geschiedenis. Ik mis het levendige van Phnom Penh wel in Svay Rieng, maar aan de andere kant vind ik het ook weer heerlijk om in het rustige dorpje te zijn. We weten nu dat het best makkelijk is om naar Phnom Penh te komen, dus zullen we de trip vast vaker maken.
Mama en Skelte hebben eindelijk hun ticket geboekt en ze komen 18 juni alweer! Heb er echt heel erg veel zin in!

Maar voor nu gaan we maar weer hard aan de slag!

Liefsxx