en dan ben je weer thuis

hallo allemaal!

zoals iederen wel weet ben ik weer terug in nederland! vanaf dat ik wist dat ik naar huis zou gaan is alles zo snel gegaan! na colombia ben ik dus nog een paar dagen terug geweest in lima, bij Ronald en zijn familie.
vanwege pasen had veronica lekker vrij, dus ik ben met haar en haar vrienden (ik kan ze nu ook wel mijn vrienden noemen;)) een paar dagen naar het strand geweest! het was echt heel erg leuk, en we hadden heel erg mooi weer. ongeveer 40 km naar het zuiden van lima zijn heel erg veel stranden, (sommige wat mooier dan de andere) en met vakanties gaan er veel (rijkere) mensen uit lima een paar dagen naar het strand. we waren met 4 meisjes en 3 jongens en het was echt heel erg gezellig! overdag lekker luieren op het strand, ceviche eten en af en toe het water inrennen (wat wel heel koud is vanwege de koude golfstroom) 's avonds met zijn alle naar het strand, kampvuurtje erbij.. Heerlijk! het was echt heel erg leuk en gezellig! en gelukkig was mijn spaans daar al zoveel beter dan in het begin, ik kan het nu allemaal wel volgen en ook meepraten, echt leuk! verder heb ik in lima niet zoveel gedaan, gewoon nog lekker bij Ronald en zijn familie geweest. de laatse dag dat ik daar was heb ik meegedaan aan een ceremonie van hun geloof, johrei, het is een japans geloof gebasseerd op het uitwisselen van energie. heel interresant!
ik vind het zelf heel leuk dat ik heel veel van de zuid amerikaanse culturen heb gezien, maar ook veel van de japanse cultuur (vanwege ronald en zijn familie dus).

het afscheid nemen vond ik echt heel erg moeilijk, ze zijn allemaal zo belangrijk voor mij geworden! ik voelde me er zo thuis en ik hoop dat ik ze nog een keer kan bezoeken. gelukkig ging alleen Ronald mee naar het vliegveld, want ik ben zo slecht in afscheid nemen!
en toen zat ik dus op het vliegtuig op weg naar Argentinie!

ik kon helaas maar 1 week in buenos aires zijn, maar heb me daar goed vermaakt haha. ik werd opgehaald door lola en haar man marcello, de oom en tante van Ronald. had niet geslapen in het vliegtuig dus had die dag het lekker rustig aan gedaan. het was zo leuk om Lola en abuela (oma) weer te zien! in de avond 2 neven ontmoet, diego en leandro. en zeker met diego kon ik het goed vinden. (ik had al van carmen gehoort dat hij het erg leuk vond dat er een blond meisje bij hem in huis kwam, en toen hij hoorde dat hannah en sofie er ook waren was hij helemaal blij haha) maar het is een grote lieverd net zoals de rest van zijn familie!

buenos aires is echt een mega grote stad, en het is er heel ruim (midden in het centrum lopen gewoon 6 baanse- eenrichtingverkeer wegen. echt gigantisch!) het heeft niet veel historische gebouwen, maar ik vond het wel een interresante stad, het heeft zoveel energie! zowel overdag als 's nachts. en omdat ik maar een week had, wilde ik zowel overdag als s'nachts buenos aires verkennen (wat resulteert in gemiddeld 3 uur slaap per nacht) maar het was super!

hannah en sofie waren ook in buenos aires, dus als ik niet met diego iets aan het doen was, was ik bij hun! en en dat was gewoon weer helemaal vertrouwd, zoals het eerst was! heerlijk, lekker veel gepraat en gelachen! zaterdag was het koninginnendag, en dat hebben wij natuurlijk ook geviert! we waren met een groepje van 6 nederlandse meisjes en eentje uit buenos aires in la plata (een gedeelte in buenos aires met veel universiteiten). het is ongeveer een uur met de bus vanuit het centrum en we hebben ons prima vermaakt! nederlandse liedjes, nederlandse vlag op onze gezichten en feesten! en dat kan prima daar haha.

zondag lekker rustig aangedaan en met abuela en lola filmpje gekeken. die avond gingen we met een groepje asado eten, grote stukken vlees wat langzaam wordt gegrild op de buitengril. en het is echt ontzettend lekker! verder hadden ze ook ene grote worst, waarvan ik niet wist wat het was. en ze wilden het me pas vertellen als ik een hapje had genomen. dus dat deed ik braaf, bleek het bloedworst te zijn. ja worst gemaakt van bloed. het was niet heel vies, maar het smaakt wel apart. en ja dat heb ik dus gegeten haha

en toen was het alweer maandag, de laatste dag van hannah en sofie. ik ging die dag eerst wat doen met maxi, een jongen die ik in colombia had leren kennen, en hij heeft me de stad laten zien. naja een gedeelte want het is zoo groot! daarna met hannah en sofie in een oud tangocafeetje lekker warme apeltaart met ijs gegeten, was echt heerlijk! verder rondgelopen en toen weer naar het hostal van hannah en sofie gegaan. daar een voetbalwedstrijd gekeken (voetbal is echt belangrijk daar!) en toen heel laat nog uit eten geweest met 3 andere nederlandse meisjes (half 12 'savonds, en de restaurants zijn nog bomvol!). was heel gezelig, maar wel meteen weer heel veel nederlands haha. natuurlijk nog een keer gefeest, als afscheid van hannah en sofie. en we hadden niet echt een keus, aangezien de eerste trein voor mij pas om half 5 s'ochtends ging (ik kon niet in het hostal blijven, had geen id mee) maar dat hielden we met gemak vol! veel leuke mensen leren kennen.
maar de mannen daar zijn haast nog erger dan in de rest van zuid amerika. terwijl ongeveer de heft van de mensen daar blond haar hebben. ik was echt verbaast. ze waren nogal direct namelijk. ze vroegen gemiddeld 3 vragen. vraag 1: waar kom je vandaan? vraag 2: hoe oud ben je? (en als ze dat vroegen waren zij flink ouder) of hoe heet je? (wat ze meteen weer vergeten) en dan vraag 3: mag ik een zoen van je?
nogal direct dus, en eerst was het nogal grappig, maar niet als het 15 keer op een avond gebeurt.. dus we hadden het vrij snel gehad met de argentijnse man (gelukkig zijn ze niet allemaal zo, neem diego en leandro, die zijn echt heel aardig en meer gentlemen haha)

en dinsdag was de dag dat hannah en sofie weer terug gingen (ik ging de volgende dag) dus we hebben even lekker geshopped!dat hoort er natuurlijk ook bij haha. en toen was het alweer tijd om afscheid te nemen! dat was ook wel een moeilijk momentje, niet het afscheid nemen zelf, want ik zie ze in nederland gewoon weer. maar het besef dat we echt naar huis gingen. we hadden het er allemaal wel moeilijk mee.
die avond lekker met diego filmmarathon gehouden (we waren alleen allebij te moe haha) en heerlijk ijs gegeten!

en toen was het alweer mijn laatse dag! in de ochtend al afscheid genomen van diego, hij moest werken. en daarna met carolina, een meisje die ik zondag had leren kennen, naar la boca geweest. het is een armer gedeelte van de stad, maar het is bekend vanwege de gekleurde huisjes en de tangocafeetjes! nu was het heel erg toeristisch, maar wel leuk om te zien.

en toen dus het afscheid nemen. in het huis van abuela, wat wel moeilijk was. echt een lief vrouwtje is dat! altijd zo zorgzaam en ze praat zo veel. echt heel leuk haha. daarna met lola en carolina naar het vliegveld. hun zaten een beetje te stressen omdat we nogal laat waren, maar mij maakte het niet zoveel uit. toen inchecken en alles (veel gedoe omdat je een soort visum moet aanvragen voor de usa) dus toen was ik helemaal laat. snel afscheid genomen van lola en carolina (anders werd het ook alleen maar moeilijker) en toen dus het naar het vliegtuig. eerst nog problemen bij de controles, mocht namelijk mijn leuke kurkentrekker voor jose niet in mijn handbagage meenemen. dus weer terug naar de bali beneden, werd de stewardess heel boos op me, omdat ik het vliegtuig zou gaan missen. dus ik weer snel terug (voorgedrongen in de rij sorry!) en toen was ik net op tijd in het vliegtuig.
toen kwam ik op washington aan, waar ik 10 uur moest wachten (werden er 12, had vertraging) en geloof me, zonder internetcafe of leuke winkeltjes is 12 uur echt lang!
toen in het vliegtuig en dus op weg naar huis. ik besefte het pas echt toen we over nederland vlogen.

en toen ik uitstapte waren daar minke, aimee en karen! 3 vriendinnetjes die me kwamen ophalen! had ze stiekem toch wel een beetje gemist, en na het geknuffel enzo was het eigenlijk wel weer normaal. eerst even wat gedronken en toen op weg naar huis.

thuiskomen was wel heel mooi, skelte had een spandoek voor me gemaakt en iedereen was thuis. zelfs de burn hadden hun ramen versiert haha. dus dat was wel een warm welkom. met mama was het wel even moeilijk, het was de eerste keer dat ik haar zag na het slechte nieuws. maar ook thuis was het alweer snel normaal.